Poëzie begint meteen te huilen
als zij op haar knie valt,
maar laat zich ook gemakkelijk weer troosten
met snoep
en belachelijke zangers -
en ouder is zij, veel ouder dan het oudste kind
ze moeten worden gevoerd,
ze haalt dag en nacht door elkaar,
ze lacht als er niets meer te lachen is,
ze zingt onder haar dekens,
en als we haar smeken om ons nog eenmaal te herkennen-
haar handen in onze handen-
dam snikt zij
en mompelt iets onsterfelijks
Zij is met grote blijdschap zojuist aan het niets
ontloken,
als zij op haar knie valt,
maar laat zich ook gemakkelijk weer troosten
met snoep
en belachelijke zangers -
en ouder is zij, veel ouder dan het oudste kind
ze moeten worden gevoerd,
ze haalt dag en nacht door elkaar,
ze lacht als er niets meer te lachen is,
ze zingt onder haar dekens,
en als we haar smeken om ons nog eenmaal te herkennen-
haar handen in onze handen-
dam snikt zij
en mompelt iets onsterfelijks
Zij is met grote blijdschap zojuist aan het niets
ontloken,
Nog met vernix caseosa overdekt-
terwijl zij haar ogen neerslaat
en beeft
om het vochtige aanschijn van de dood
Mijn vriendin is zij.
terwijl zij haar ogen neerslaat
en beeft
om het vochtige aanschijn van de dood
Mijn vriendin is zij.
- TT -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten